"การได้อยู่คนเดียวมันทำให้ฉันได้เข้าใจได้ว่า ความโดดเดี่ยวมันไม่ใช่การที่เราขาดความสัมพันธ์แต่มันหมายถึงการที่เรามีความเชื่อมต่อกับตัวเราเองอย่างลึกซึ้ง มันเป็นสถานะที่เรียกว่าโดดเดี่ยวแต่ไม่ใช่เดียวดาย"
"Being alone allowed me to understand that solitude is not the absence of connection but rather a deeper connection with oneself. It is a state of being alone but not lonely."
- Unknown
การอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทำให้เราค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเรา:
เราทุกคนมักจะเคยชินกับการใช้ชีวิตแบบที่จะต้องมีคนอยู่ข้างๆเราเสมอ เพราะว่าเรามักจะกลัวความเหงา และเราเชื่อว่าความสุขของเราคือการที่มีเพื่อน มีคนรู้ใจอยู่เคียงข้างเรา
ความเคยชินนี้ทำให้เราเสาะแสวงหาการยอมรับจากคนอื่นอยู่ตลอดเวลา จนบางครั้งมันทำให้เราลืมความเป็นตัวตนที่แท้จริงของตัวเรา
ความเข้าใจแบบผิดๆว่าเราจำเป็นต้องมีคนอยู่กับเราตลอดเวลา:
ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าฉันจะมีความสุขหรือไม่นั้นมันขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของฉันกับคนรอบข้าง เพราะฉันเอาความหมายของคำว่าความสุขไปผูกกับความสัมพันธ์ที่ฉันมีกับคนอื่น
ฉันคิดว่าการที่เราอยู่โดดเดี่ยวมันก็คือการอยู่อย่างเดียวดายนั่นแสดงว่าเราไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรอบข้าง ไม่มีใครรัก
ฉันใช้เวลาครึ่งชีวิตเคยชินกับการผูกติดตัวเองกับคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว เพื่อนหรือคนรัก สิ่งนี้มันหล่อหลอมให้ฉันกลัวการอยู่คนเดียว
จุดเปลี่ยนในชีวิต:
ในวันหนึ่งฉันได้มาถึงจุดที่ฉันค้นพบว่า ฉันได้เอาชีวิตและความสุขไปผูกติดกับคนอื่นมากเกินไป ฉันเริ่มเหนื่อยกับการแสวงหาการยอมรับจากคนอื่น จนฉันลืมความเป็นตัวตนที่แท้จริงของฉัน
