บางครั้งในชีวิตถ้าเราได้รักใครสักคนเรามักจะเอาคนคนนั้นเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเราจนลืมความเป็นตัวเราเอง และลืมที่จะให้ความรักและความเอาใจใส่ต่อตัวเราเอง
และเมื่อถึงเวลาที่ชีวิตของเราเกิดจุดเปลี่ยน ในเวลาที่คนรักของเราไม่ได้อยู่กับเราอีกต่อไป ในเวลานั้นเราแทบจะทำอะไรไม่ถูก เรารู้สึกเหมือนโลกใบนี้กำลังจะแตก เรารู้สึกว่าชีวิตเรามันไม่มีคุณค่า ไม่มีความหมายอีกต่อไป
แต่ถ้าความรักของเราเริ่มต้นมาจากการให้ความรักต่อตัวเราเอง เราก็จะเห็นคุณค่าของตัวเราเอง ซึ่งการที่เราจะรักตัวเราเองได้นั้นมันต้องเริ่มต้นจากการยอมรับในทุกสิ่งที่เป็นตัวเราเอง ทั้งข้อดีและข้อด้อย
เพราะว่าในโลกนี้ไม่มีใครที่จะเพอร์เฟคไปทุกอย่าง ไม่ว่าคนนคนนั้นจะเก่งแค่ไหน หรือประสบความสำเร็จในชีวิตแค่ไหน เขาหรือเธอคนนั้นก็ต้องมีทั้งจุดอ่อนและจุดแข็งกันทั้งนั้น
การยอมรับตัวเราเองคือการที่เรารักตัวเราเองในแบบที่เราเป็น เมื่อเราเริ่มรักตัวเอง เราก็จะรู้สึกถึงคุณค่าของตัวเราเอง เราจะเลิกมองหาคนอื่นให้มาเติมเต็มชีวิตของเรา เพราะเรารู้ดีว่าการที่ชีวิตเราจะมีความสุขหรือไม่นั้นมันมาจากตัวเราเองเท่านั้น
เมื่อเรารักตัวเอง และเห็นคุณค่าของของตัวเราเอง เราจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองจมกับความทุกข์นานจนเกินไปเพราะเราเลือกที่จะใช้มันเป็นบทเรียนเพื่อทำให้เราพัฒนา
ยิ่งเรารักและรู้คูณค่าของตัวเราเองมากเท่าไหร่เราก็จะยิ่งรู้ว่าชีวิตของเรามันมีคุณค่าและมีความหมาย เมื่อเราเริ่มรู้สึกดีกับตัวเราเองเราก็จะเริ่มรู้สึกดีต่อคนอื่น ยิ่งเรามีพลังบวกมากเท่าไหร่เราก็ยิ่งดึงดูดแต่สิ่งที่ดีเข้ามาหาตัวเราเอง
คำคม
"การมองเห็นคุณค่าในตัวของคุณเอง มันมีผลต่อความสุขในชีวิตของคุณ ถ้าหากคุณไม่รู้สึกดีต่อตัวคุณเอง มันก็ยากที่คุณจะรู้สึกดีต่อสิ่งอื่นๆ"
คำคมภาษาอังกฤษ
" Self-worth is so vital to your happiness. If you don't feel good about you, it's hard to feel good about anything else."
-Mandy Hale
